Συχνές Ερωτήσεις
Μέθοδοι Παρέμβασης
Για οποιαδήποτε διευκρίνιση ή πληροφορία επικοινωνήστε μαζί μας και θα χαρούμε να συνομιλήσουμε.
Λογοπεδική είναι ο επιστημονικός κλάδος για την πρόληψη, τη διάγνωση και την καταπολέμηση των διαταραχών του λόγου.
- Παιδιά με Υπερκινητικότητα
- Παιδιά με δυσκολίες στη συγκέντρωση της προσοχής τους
- Παιδιά με διαταραχές στη συμπεριφορά
- Παιδιά με δυσκολίες στην προφορά των λέξεων, φθόγγων και συλλαβών
- Δυσκολίες στην αντίληψη ποσοτήτων
- Δυσκολίες συγκέντρωσης προσοχής
- Γραφοκινητικές δυσκολίες
- Δυσκολίες στη μνήμη
- Δυσκολίες λεκτικής επικοινωνίας
- Με βάση τα κριτήρια που θέτει ο Αμερικανικός Σύλλογος Εργοθεραπευτών, εάν το παιδί σας παρουσιάζει 3 ή περισσότερες από τις παρακάτω δυσκολίες, τότε θα πρέπει να αναζητήσετε μια Εργοθεραπευτική αξιολόγηση:
- Είναι αδέξιο
- Δεν παίζει με παιχνίδια της ηλικίας του
- Πέφτει εύκολα κάτω
- Τρακάρει πάνω σε άλλους ή σε έπιπλα
- Δυσκολεύεται να αυτοεξυπηρετηθεί
- Σπάει συχνά τα παιχνίδια του
- Δεν του αρέσει να πηδάει, να κάνει κούνια
- Δυσκολεύεται να ζωγραφίσει μέσα σε γραμμές, να κάνει παζλ, να κόψει με το ψαλίδι στο νηπιαγωγείο
- Παρουσιάζει εμφανής καθυστέρηση στην ανάπτυξη του λόγου και της ομιλίας
- Παρουσιάζει υπερκινητικότητα και δεν μπορεί να ησυχάσει
- Δεν του αρέσει να το παίρνουν αγκαλιά, το μπάνιο, το κόψιμο των νυχιών ή το κούρεμα των μαλλιών
- Παρουσιάζει ευαισθησία σε οσμές, γεύσεις, θορύβους ή αγγίγματα
- Έχει δυσκολίες στον ύπνο, στο φαγητό και δεν τρώει κάποιες βασικές τροφές
- Δεν μπορεί να συγκεντρωθεί σε μια δραστηριότητα
- Αποφεύγει την παιδική χαρά
- Αντιστρέφει γράμματα και αριθμούς και δεν αφήνει διάστημα μεταξύ των λέξεων, όταν γράφει
- Κουράζεται εύκολα
- Δυσκολεύεται να ακολουθήσει προφορικές οδηγίες
- Έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση
Η παρέμβαση σε αυτές τις περιπτώσεις εφαρμόζεται σε 3 άξονες: μαζί με το παιδί, με το γονέα αλλά και μαζί με τον δάσκαλο. Σε κάποιες (λίγες) περιπτώσεις παρουσιάζεται η λεγόμενη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής με Υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ) μια διαταραχή που εκδηλώνεται με έντονη παρορμητικότητα, δυσκολία στην προσοχή και τη συγκέντρωση, αλλά και υπερκινητικότητα.
Η απουσία ομιλίας είναι μία κατάσταση που εμφανίζεται σε αρκετά παιδιά προσχολικής ηλικίας. Η συχνότερη αιτία για την καθυστέρηση αυτή είναι η ύπαρξη δυσκολίας στον προγραμματισμό και συντονισμό αρθρωτικών κινήσεων (λεκτική απραξία) που είναι απαραίτητες για την ομιλία. Η δυσκολία αυτή με κατάλληλη λογοθεραπευτική παρέμβαση μπορεί να αποκατασταθεί πλήρως και η εξέλιξη του παιδιού να είναι φυσιολογική.
Παιδιά που παρουσιάζουν διατροφικές δυσκολίες όπως η αποφυγή συγκεκριμένων τύπων φαγητού όπως οι τροφές με σκληρή σύσταση, η δυσκολία μάσησης καθώς και ποικίλα προβλήματα κατά τη διαδικασία σίτισης, όπως η διαφυγή φαγητού από το στόμα και η ύπαρξη υπολλειμάτων φαγητού στην στοματική κοιλότητα, χρήζουν λογοθεραπευτικής εκτίμησης ώστε να αξιολογηθεί η σοβαρότητα των δυσκολιών.
Δραστηριότητες που βελτιώνουν τις δεξιότητες προγραφής:
Το παιδί σχεδιάζει γραμμές ή αντιγράφει σχήματα με δακτυλομπογιές ή αφρό ξυρίσματος
Σχεδιάζει γραμμές ή σχέδια με οπτική ή λεκτική καθοδήγηση από το θεραπευτή ή το γονέα
Ολοκληρώνει απλές ή πιο σύνθετες εικόνες, ενώνοντας τελεία – τελεία και ακολουθεί διαδρομή μέσα από λαβυρίνθους
Βελτιώνουμε την τριποδική λαβή του χεριού που κρατά το μολύβι τοποθετώντας πάνω σ’ αυτό ειδικές προσαρμοστικές λαβές
Δραστηριότητες που βελτιώνουν την πλευρίωση (διάκριση αριστερού – δεξιού)
Εκπαιδεύουμε το παιδί να στρίβει αριστερά ή δεξιά, δημιουργώντας συνθήκες κυκλοφοριακής αγωγής
Χωρίζουμε μια σελίδα στη μέση και ζητούμε από το παιδί να ζωγραφίσει π.χ. δεξιά ένα κύκλο και αριστερά ένα τρίγωνο
- Συναισθηματικές διαταραχές (άγχος, κατάθλιψη, ζήλια)
- Πένθος
- Χαμηλή αυτοεκτίμηση
- Φοβίες
- Προβλήματα συμπεριφοράς και διαγωγής
Η Διαταραχή Asperger, από το 1992, διαγιγνώσκεται επίσημα ως ξεχωριστή διαταραχή.
Το κύριο χαρακτηριστικό που διαφοροποιεί την Διαταραχή Asperger από τις άλλες Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές (αυτισμός), είναι η έλλειψη σημαντικής απώλειας στη γλωσσική ανάπτυξη μέχρι την ηλικία των 3 ετών, δηλαδή δεν εμφανίζουν καθυστέρηση στο λόγο.
Η επιλεκτική αλαλία σε ένα παιδί χαρακτηρίζεται από την επίμονη αδυναμία του παιδιού να μιλήσει σε μία η περισσότερες κοινωνικές περιστάσεις, με πιο αντιπροσωπευτική αυτή του σχολείου. Έτσι λοιπόν, ένα παιδί με αλαλία μπορεί να παραμείνει σιωπηλό ή σχεδόν σιωπηλό, καθώς πολλές φορές μπορεί να ψιθυρίζει αντί να μιλάει δυνατά.